امام حسین، پیش از آنکه در کربلا شمشیر بکشد، قلم برداشت.
پیش از آنکه به میدان رود، سخن گفت.
و پیش از آنکه خون بریزد، حقیقت را نوشت
این درس، ما را با یکی از مهجورترین اما مؤثرترین فرازهای نهضت عاشورا آشنا میکند: نامهای سهجملهای، اما سهپایه برای یک انقلاب بزرگ.
در روزهایی که کوفه هنوز لبریز از نامه بود، و بصره در پیچوخم سیاست سرگردان، امام حسین نامهای نوشت؛ نه برای عموم مردم، بلکه خطاب به پنج چهره کلیدی و تصمیمساز. دعوتی نه برای قیام صرف، که برای بازگشت به سنت، ترک بدعت، و انتخاب راه رشد.
در این درس، حجتالاسلام رفیعی با تحلیل دقیق و زنده این نامه، سه حقیقت راهبردی را برای ما آشکار میکند:
• سنت مرده است؛ بدعت زنده شده
نهفقط در زمان یزید، که در هر دورهای که ارزشها به حاشیه رانده میشوند. این جمله، بیدارباشی همیشگی برای وجدانهاست: اگر سنت خاموش شود، چیزی بهجای آن خواهد نشست... و همیشه بدعت، با چهرهای دینی برمیگردد.
• اطاعت از امام، راه رشد است؛ نه فقط راه عاطفه
امام، راهکار داد؛ نه فقط هشدار. گفت: اگر از من پیروی کنید، به «رشاد» میرسید. یعنی به راه درست، به عقلانیت دینی، به حیات طیبه. این نامه، اطاعت را نه احساسی کور، بلکه عقلانیترین تصمیم مؤمنانه معرفی میکند.
• بدعت، یعنی دین از ریل خارج شده
در این درس، مفهوم بدعت نهفقط فقهی، که اجتماعی و تربیتی معنا میشود: دینِ بیمحور، دینِ بیامام، دینِ تحریفشده. و این همان چیزیست که امام پیش از ریختهشدن خون، علیه آن قیام کرد.
اما این درس، فقط تحلیل تاریخی نیست؛
نقشه منبر است، خطراه رسانه است، خوراک محتوای هیئت است.
حجتالاسلام رفیعی نشان میدهد چگونه از دل یک نامه کوتاه، میتوان یک سخنرانی جریانساز ساخت؛
چگونه از این نامه، خطبهای نو برای امروز نوشت.
اگر میخواهید امسال در محرم، از روایتهای تکراری فاصله بگیرید؛
اگر میخواهید روضهتان، فریاد زندهکردن سنت باشد، نه صرفاً نقل مصیبت؛
اگر مخاطبتان نوجوان است، رسانهایست، یا مخاطب اهل تحلیل؛
این درس، محتوایی عمیق، کاربردی و آمادهی گفتن است.
مبلغان عزیز!
در این درس، شما نهفقط با تاریخ، که با ابزارهای امروز روایتگری روبهرو میشوید:
آیات دقیق، روایات معتبر، تحلیلهای اجتماعی، و نمونههای ملموس از بدعت و سنت در دوران معاصر.
از آن میتوانید برای منبر، مقدمه روضه، سخن با جوانان، طراحی نوحهها و حتی پاسخ به شبهات دینی بهره بگیرید.
این بار، محرم را با فریاد امام شروع کنیم؛
با نامهای که پیش از هر شمشیری نوشته شد،
و اگر درست فهمیده شود،
هنوز هم میتواند ما را به راه روشن برگرداند.